De Franse Slag

Ok. De ‘Franse Slag’ blijkt dus niet alleen een uitdrukking.... Damn....
Zoals jullie misschien weten ben ik even in Nederland. Ik had de misrekening gemaakt dat een studentenstad als Lille compleet uitgestorven is tijdens de vakantie. En niet alleen de studenten waren ergens anders vakantie aan het vieren, maar de bakker ook, supermarkt, restaurants.... gek werd ik ervan. Ik ben dus nog even in Nederland om te genieten van mijn dingetjes hier en de mensjes hier. Ik ben zowiezo 1 okt terug, want dan begint mijn baan. ALS ik tenminste alles netjes geregeld krijg. Ik leer echt snel goed Frans door die puinzooi daar.
Alles wat ik tot nu toe heb moeten regelen, was een puinzooi, hahaha, ongelooflijk!
Vanuit Nederland ben ik dus de laatste dingen voor de baan aan het rondmaken. Probleempjes: Een hele belangrijke brief uit Lille is ongeveer een maand onderweg geweest en hebben ze gestuurd naar mijn NL adres terwijl ze weten dat ik al in Frankrijk zit, in de brief staan TWEE scholen ipv dat ik dacht te werken op eentje en ze liggen allebei ook nog buiten Lille, de trein naar die scholen is superduur en moet dan per maand de helft van mijn maandsalaris inleveren (is weer een goede reden om iemand vol agressie over de balie te rukken voor een reisvergoeding, houd ik namelijk ontzettend van yaayy), ik kan alleen vinden hoe ik daar met de trein kom en niet welke bus ik dan moet pakken (OV 9292 is niet in Frankrijk en iets wat daarop lijkt ook niet, scholen invindbaar dus na aankomst op het station), dus maar mailen met de scholen met de gevonden email adressen op de originele schoolsites, maar dan krijg je de mail terug omdat die email niet bestaat (WAT?!), dus hoe moet ik daar dan beginnen met werken....
Ik weet verder dus ook nog helemaal niks. Niet wie mijn begeleider is op de scholen, welke dagen ik werk, hoeveel uur ik werk... Waar de introductie is 1 okt en hoelaat... Komt dat allemaal nog goed op tijd? (spannend!)

Best wel grappig allemaal. Je stuit in Frankrijk op de meest rare dingen waar het in NL wel allemaal goed bedacht is. En ben het zeker dankbaar dat mijn Frans daarvan beter wordt.
Ik denk dat ik gewoon weer terug kan naar Nederland als ik alles geregeld heb daar over een paar weken. Dan is mijn Frans al zo goed dat ik weer terug kan!
Neehoor. Er wacht nog steeds een baan op mij waar ik veel zin in heb.

Hoe zouden die kindjes daar zijn? Net zo lief als op het MCA? Hoe goed kunnen ze Nederlands? Zou ik zelf lesjes mogen draaien? Misschien slaan ze hier de leerlingen wel met zo’n oud, hard stokbrood als ze niet luisteren ipv nablijven. Dat zou mij leuk lijken. Ik wil nog steeds met iemand een stokbrodengevecht houden hier in Frankrijk. Wie o wie durft het aan??

En alle lieve kindjes en mensjes bedankt voor berichtjes plaatsen in mijn gastenboek. Gewoon blijven doen hoor! Ik lees alles met een brede glimlach, onwijs lief!

Dikke kus van een gestresste Tess gewapend met alvast een oud,hard stokbrood onder de arm